Tanusha, isyancıların kalesi olarak bilinen imajı nedeniyle 2010 yılına kadar ihmal edildi. Yirmi yıllık korku ve tecritten sonra, Tanusha nüfusu topluluğunu yeniden inşa etmeye başladı. Şehre giden yeni bir yol umuyorlar ve kendilerini Kosova'daki komşularına bağlayabilecek bir sınır kapısı bekliyorlar.Yerel bir rehberin yardımıyla, bazı köylülerin yaşam tarzlarını belgelemek için sınırı yasadışı bir şekilde kuzey Makedonya'ya geçtim.
Foto Röportaj: Ferdi Limani
Tanusha köyü, Kuzey Makedonya’nın kuzeybatı bölgesinde, Karadak dağlarının geniş bir tepeliğinde yer almaktadır. Kuzey Makedonya (o zamanki adıyla Makedonya) Yugoslavya’dan bağımsızlığını ilan ettikten sonra, 1991’de köyün etnik Arnavut nüfusu, Kosovalı Arnavut topluluğu ve Kosova sınırından birkaç yüz metre ötesinde bulunan Vitia ile geleneksel bağlarını koparmak zorunda kaldı. 1997’de Kosova’daki silahlı çatışma başladığında, 1999’da özgürlükten önce, köyün erkeklerinin çoğu Kosova’da Arnavut kardeşlerinin yanında savaşırken şehit oldu. İki yıl sonra, Kosova savaşına katılan Tanuşa gazilerinin Makedonya Hükümetine, Arnavut çoğunluğun haklarını tanıması çağrısında bulunmasının ardından silahlı isyan patlak verdi. 2001 ihtilafı, uluslararası aracılık edilen bir barış anlaşmasıyla çözüldü. Ancak Tanusha, isyancıların kalesi olarak bilinen imajı nedeniyle 2010 yılına kadar ihmal edildi. Yirmi yıllık korku ve tecritten sonra, Tanusha nüfusu topluluğunu yeniden inşa etmeye başladı. Şehre giden yeni bir yol umuyorlar ve kendilerini Kosova’daki komşularına bağlayabilecek bir sınır kapısı bekliyorlar.Yerel bir rehberin yardımıyla, bazı köylülerin yaşam tarzlarını belgelemek için sınırı yasadışı bir şekilde kuzey Makedonya’ya geçtim. Cemal Yakupi, üç öğretmenin iki sınıfı paylaştığı yerel okulda zor koşullarda ve karışık yaş gruplarındaki çocuklara ders veriyor. Elektrik sürekli bir sorundur ve okul odunla ısıtılmakta. Cemal, okula hazırlanmadan önce her gün erkenden çiftliğinde çalışmak için uyanır. Refki Serani, eşi ve beş oğluyla Tanuşa’da sarp bir tepede bulunan iki odalı bir evde yaşıyor. Refki, karısını bir zamanlar Makedon polisi tarafından dövülerek evinden sürüklenerek çıkarılan cesur bir kadın olarak tanımlıyor. Şimdi ailesiyle ilgileniyor ve her gün elektrik ve akan su olmadan ekmek pişiriyor. Tanusha’daki herkes gibi Cemal ve Refki de bir dönüm noktasında. Görünen izolasyonlarının sona ermesiyle birlikte köylüler, modern Balkan dünyasında yerlerini almaya hazırlanıyorlar.
