Želimir Žilnik ile ilk kez 2016 yılında Ankara Film Festivalinde tanışmıştım. 1 Mayıs gününde işçi haklarından başlayıp kendisinin film deneyimi üzerine bir konuşma gerçekleştirmiştik. İki sene sonra Belgrat’ta buluşmuş ve Lumbardhi Vakfı olarak filmlerinden oluşan bir retrospektif yapmak istediğimizi belirtmiştik. Görüşmemizin ilk 10 saniyesinde “Tamam yaparız” dedikten sonra her zamanki enerjisi ile bize güncel konulardan bahsetmeye başlamış, muhalif öğrencilerle tanıştırmıştı. Böylece, Belgrat Üniversitesi'nin merkez kantininde Žilnik, muhalif öğrenciler ve biz, bir kaç Kosovalı hararetli bir sohbetin ortasında bulmuştuk kendimizi. Žilnik’in ortamı dönüştürücü enerjisi, bu kez Belgrad Üniversitesi'nin kantinine yansımıştı.